Na een mooi schooljaar vol goede resultaten lag het toch –wat mij betreft- in de lijn der verwachting dat deze laatste periode de spreekwoordelijke kers op de taart zou worden.
Niets bleek minder waar.
Reden van dit euvel heet Kafka. De opdracht voor deze periode was een boek te maken met 10 illustraties. Voor het onderwerp hadden we keuze uit 10 korte verhalen van Kafka. Met Kafka kun je 2 kanten op: je vind het mooi óf je vind het vreselijk. Ik behoorde tot die laatste soort. Dat bedierf mijn plezier in deze opdracht aanzienlijk. Ik deed mijn best om iets te vinden dat me aansprak en waar ik op door kon gaan. Door dit zoeken dacht ik veel te veel na en had ik geen idee wat ik nou eigenlijk wilde. Leraren spraken elkaar tegen; de een zei dat ik maar beter vlekken kon maken, de ander zei dat ik juist strakke pentekeningen moest maken. De derde liet het trouwens helemaal afweten, die sprak ik pas op het eind van de periode. Erg jammer.
Daar zat ik met een onbemind onderwerp en geen idee hoe ik ermee aan de slag moest. Ik heb er tot in de 4e week mee aangesukkeld, toen nam ik het besluit om het maar gewoon leuk voor mezelf te maken en me niet teveel van de elkaar tegen sprekende leraren aan te trekken.
Op zichzelf geen slecht besluit! Het werd geboren uit een frustratie. Het liefst wil ik iedereen tevreden stellen, maar in dit geval was dat bijna onmogelijk. Daarom besloot ik om te doen wat ik zelf het liefste wilde, dan zou ik er zelf tenminste achter staan. Dat bleek ook goed te werken. Helaas kwam dat besluit een beetje laat. Ik had nog maar weinig tijd om echt iets moois te maken. Ik ben dan ook niet erg tevreden over het resultaat. Het stuurde me een beetje met een slecht gevoel de zomervakantie in, maar ik leg me er inmiddels bij neer dat het niet altijd even goed kan zijn –blijkbaar.
Niets bleek minder waar.
Reden van dit euvel heet Kafka. De opdracht voor deze periode was een boek te maken met 10 illustraties. Voor het onderwerp hadden we keuze uit 10 korte verhalen van Kafka. Met Kafka kun je 2 kanten op: je vind het mooi óf je vind het vreselijk. Ik behoorde tot die laatste soort. Dat bedierf mijn plezier in deze opdracht aanzienlijk. Ik deed mijn best om iets te vinden dat me aansprak en waar ik op door kon gaan. Door dit zoeken dacht ik veel te veel na en had ik geen idee wat ik nou eigenlijk wilde. Leraren spraken elkaar tegen; de een zei dat ik maar beter vlekken kon maken, de ander zei dat ik juist strakke pentekeningen moest maken. De derde liet het trouwens helemaal afweten, die sprak ik pas op het eind van de periode. Erg jammer.
Daar zat ik met een onbemind onderwerp en geen idee hoe ik ermee aan de slag moest. Ik heb er tot in de 4e week mee aangesukkeld, toen nam ik het besluit om het maar gewoon leuk voor mezelf te maken en me niet teveel van de elkaar tegen sprekende leraren aan te trekken.
Op zichzelf geen slecht besluit! Het werd geboren uit een frustratie. Het liefst wil ik iedereen tevreden stellen, maar in dit geval was dat bijna onmogelijk. Daarom besloot ik om te doen wat ik zelf het liefste wilde, dan zou ik er zelf tenminste achter staan. Dat bleek ook goed te werken. Helaas kwam dat besluit een beetje laat. Ik had nog maar weinig tijd om echt iets moois te maken. Ik ben dan ook niet erg tevreden over het resultaat. Het stuurde me een beetje met een slecht gevoel de zomervakantie in, maar ik leg me er inmiddels bij neer dat het niet altijd even goed kan zijn –blijkbaar.
Anderen zijn me deze periode voorbijgestreefd. Ik heb werk gezien van mensen die Kafka óók niks vonden, maar die toch iets fantastisch hebben neergezet. Het heeft mij erg aan het twijfelen gebracht of illustratie wel iets voor mij is.
Al met al niet een erg leuke periode, maar wel een heel leerzame.
Resultaten:
3D: 7
2D: 7
Beeld en Concept: 6
Al met al niet een erg leuke periode, maar wel een heel leerzame.
Resultaten:
3D: 7
2D: 7
Beeld en Concept: 6
Geen opmerkingen:
Een reactie posten