dinsdag 20 januari 2009

Beeld en Concept periode 2 - vervolg

Onward to adventure my minions!
Het zat me niet lekker dat ik het er bij gelaten heb, die ene keer in het lege huis. Ik had het mezelf ook wel erg moeilijk gemaakt. Zo in mijn eentje in het donker, het lukte me niet om me daarbij erg op mijn gemak te voelen.
Daarom ben ik teruggegaan, overdag. Samen met mijn partner in crime, Kimberley, die altijd al eens in een leeg huis wilde zijn. Het kwam mij goed uit, want ik wilde niet alleen gaan. We hebben er een geweldige middag van gemaakt!
Ik voelde me veel meer op mijn gemak en kon ook rustig de tijd nemen om goede foto's te maken. In het licht is dat toch veel gemakkelijker. We bedwongen de obstakels en Kimberley zette zich dapper over haar hoogtevrees heen. We keken of er niemand binnen was, maar het was nog precies zo als ik het had achtergelaten.
We zetten ons aan het schilderen. Eerst nog was zenuwachtig, opschrikkend van elk geluid. Maar alles bleef rustig en we namen elk ons stukje huis onder handen. Kimberley nam de kelder, ik de woonkamer.


Het was er toch nog koud, na een tijd maakte de kou het moeilijker om te schilderen. Een kop warme thee uit de thermoskan hielp en nadat we 2 uur doorhadden geschilderd gingen we buiten in de stralende zon een broodje eten en vertelde elkaar over onze jeugdavonturen. Ik voelde me al helemaal niet bang meer.
Op een gegeven moment zijn we naar de bovenverdieping gegaan en daar hebben we ons flink uitgeleefd! Heerlijk. Krassen op de muren en op de ramen, zelfs op het plafond! We hebben behang gescheurd, ik trok een streep over de muren van alle kamers op de verdieping. We spuugden tegen de muren en zaten met onze vette vingers aan het raam. En we stampten zo hard we konden op de vloer. Alle frustratie van de afgelopen periode hebben we eruit gekrast! Bovendien waren we ook weer warm. Verfwater? Waarom zou ik dat buiten weggooien als het ook tegen de muren kan! De bouwvakkers die het straks gaan slopen zullen vreemd opkijken. (Hebben zij ook eens iets spannends om thuis te vertellen.)
Na een middag geslaagde arbeid kropen we uiteindelijk tevreden -en met iets meer gemak- terug over de daken.
Het was heel goed om dit te doen en ik ben blij dat ik het niet gelaten heb! Eigenlijk was het vooral heel fijn om lekker de bovenverdieping te verpesten, maar de muurtekening beneden is heel mooi geworden.
Het was vooral heel fijn om dit avontuur samen te beleven. Ik ben heel blij dat Kimberley met me mee wilde, want alleen was het niet half zo leuk geweest. We zullen het allebij niet snel vergeten!

1 opmerking:

Monique Hendriksen zei

goed zeg!! wat zei abdol er nog van?

Blogarchief