Beeld en Concept periode 1

Aan dit vak heb ik de meeste hoofdbrekers gehad, maar toen het hoofd eenmaal gebroken was ging het allemaal vrijwel vanzelf.
Op mijn hoede ging ik de lessen in, dit dankzij de geruchten die over degene die de lessen gaf de ronde deden. Inderdaad, de eerste lessen zaten we met zijn allen bang en bibberend in de klas te wachten tot we aan de beurt waren.

Of dit nou een tactiek was die hij opzettelijk gebruikte of niet, daar ben ik nog niet achter. Maar ik weet wel dat het een fantastisch middel was om mijn productie op gang te helpen. Al snel had ik door dat het geen zin had om me er makkelijk en oppervlakkig van af te maken, daar zou niemand iets aan hebben. Ook ik niet. Nee, het onderste moest uit de kruik, het bovenste van de plank en het beste paard moest van stal. (bij nader inzien, laat het paard maar zitten, want hij houd niet van dieren.) En een gelikt kant en klaar idee zou me ook niet helpen, het ging om het proces.

En dus tekende ik. Ik dacht na en ik tekende. En ik plakte en ik zocht. En ik peinsde brak mijn hoofd en langzaam maar zeker kwam er iets uit. Hoe onbenullig sommige dingen ook waren, ze hielpen me om op een standpunt, een idee te komen. Ook al vind ik het moeilijk om dat idee nu concreet te benoemen. De tekeningen spreken voor zich.

Uiteindelijk wist ik niks meer te tekenen. Ik had alles getekend dat er over het onderwerp te tekenen viel. Zelf had ik het op dat moment niet zo door, maar de leraar wees mij erop en achteraf wist ik dat het zo was. Toen ben ik op zijn advies gaan bouwen.

Het eindresultaat mag er zijn. Van balsahout (een zacht soort hout dat je makkelijk kan snijden en plakken) maakte ik het kastje met verschillende verdiepingen, onderling verbonden met trappetjes en ladders. De verdiepingen staan voor een soort zoektocht, een zoektocht die ik tijdens deze lessen, tijdens deze hele periode heb gemaakt. Daarnaast is er sprake van overwinningen. Steeds kwam ik een klein beetje verder. Dat is waar de ladders voor staan.

Bij deze lessen heb ik me verbaasd over mezelf. Nooit had ik verwacht dat dit er uit zou komen en wat een vooruitgang ik zou boeken. Ik heb geleerd om me niet teveel zorgen te maken, vooral niet te ver vooruit te kijken en vooral om te DOEN. Ook al lijkt het onbenullig, gewoon toch doen. En daarnaast om dichtbij mezelf te blijven qua onderwerp. Om het onderwerp naar mezelf toe te trekken. Dat maakt het veel makkelijker om er mee bezig te zijn.

resultaat voor deze periode: 8